Poniższy tekst otrzymaliśmy dzięki uprzejmości Jego Ekscelencji Ks. Bp Ryszarda Karpińskiego, za co serdecznie dziękujemy.

W sobotni dzień Matki Bożej, u schyłku roku kościelnego, w przeddzień uroczystości Chrystusa Króla — 23 listopada 1985 r. dogasła lampka długiego życia najstarszego kapłana Diecezji Lubelskiej, ś.p. Ks. Kan. Wincentego Szczepanika. Umarł w zaciszu domu XX. Emerytów w Lublinie przy ul. Ogrodowej 14, gdzie spędził ostatnie lata swego życia. Odszedł do Pana przeżywszy 91 lat ziemskiego pielgrzymowania, po przepracowaniu 68 lat w Winnicy Pańskiej.

Urodził się we wsi Dąbrowa, parafii Rzeczyca Ziemiańska, 13 lipca 1894 r., jako syn Walentego i Józefy z Sikorów. Pierwsze nauki pobierał na terenie rodzinnej parafii, gimnazjum zaś ukończył w Sandomierzu w 1911 r. W 1912 r. wstąpił do seminarium duchownego w Lublinie. Za jego czasów kleryckich zakończył życie sędziwy biskup lubelski Franciszek Jaczewski (23 VII1914), a w dniu jego pogrzebu — 28 lipca, Austria wypowiedziała wojnę Serbii i rozpoczęła się zawierucha wojenna pierwszej wojny światowej. Przez cały ten czas Lublin pozbawiony był biskupa, a klerycy jeździli po święcenia wyższe do Warszawy lub Sandomierza. Alumn Wincenty Szczepanik otrzymał subdiakonat wraz z całym swym kursem 9 lipca 1916 r. w Sandomierzu z rąk bpa Mariana Ryxa, ordynariusza sandomierskiego. Ponieważ był przeznaczony przez władzę seminaryjną na rocznego diakona, przeto w następną niedzielę — 16 lipca 1916 r., tenże bp Ryx udzielił mu święceń diakonatu w kościele parafialnym w Łoniowie pod Sandomierzem, w czasie wizytacji pasterskiej. W pierwszych dniach maja 1917 r. otrzymał dyspensę papieską od wieku kanonicznego do święceń kapłańskich, gdyż brakowało mu 14 miesięcy do pełnych 24 lat. Po uzyskaniu tej dyspensy otrzymał święcenia kapłańskie w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego — 17 maja 1917 r. z rąk bpa Ryxa w katedrze sandomierskiej.

W dniu 10 lipca 2016 wyjechała z Kurowa do Częstochowy  grupa 52 pielgrzymów na 25-lecie Radia Maryja pod przewodnictwem Pań: Zuzanny Czuchryty i Zofii Koput. Do Czestochowy dojechaliśmy na godz. 6 rano, aby być na odsłonieciu cudownego obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Następnie o godz. 8 odbyliśmy Drogę Krzyżową na wałach częstochowskiego klasztoru, a o godz. 11 odbyła się główna Msza św.

Po zakończeniu nabożeństwa grupa odwiedziła Sanktuarium Matki Bożej Gidelskiej w drodze powrotnej do Kurowa.

Janusz Turski